Telewizja ogłupia czy kształci?

<blogerka "ulotne chwile" mode>

W moim domu od zawsze znajdował się ON. Grał, buczał, mienił się i skwierczał. Zawsze był na chodzie, zawsze miał coś do powodzenia, zawsze czymś zabłysnął, zawsze sypnął żartem, zawsze poruszył ważny temat, zawsze wzruszył, zawsze wyłożył kawę na ławę… Od małej pepiczki siedziałam na podwiniętych nóżkach i wpatrywałam się w boski ekran. Dzieci takich jak ja były miliony. I nadal są. Dzieci, dla których oglądanie telewizji to codzienność.

</blogerka "ulotne chwile" mode>

Odpowiedzi.

Telewizja ogłupia.
Tak, gdy…

13 % rodziców deklaruje, że ich dzieci spędzają przed telewizorem mniej, niż godzinę dziennie, 34% rodziców twierdzi, że są to 1-2 godziny, ponad 50% mówi już o 4-5 godzinach, a 1% o więcej niż 5 godzinach przeznaczonych dla szklanego ekranu [1]. Dane te mogą być jednak przekłamane. Rodzice chcąc dobrze wypaść, znacznie zaniżają czas, jaki ich pociechy spędzają przed telewizorem – nawet o 56 %! [3].

Lubię liczby. Cel mierzalny.

Czyli co? 8 godzin przed telewizorem? Przypominam, że typowa doba ma 24 godziny, a dziecko jeszcze śpi, je i lansuje się w przedszkolu.

Co piąty rodzic nie ingeruje w intymny czas, który spędzają ze sobą dziecko i Pan TV. [1]

56 % rodziców wierzy, że telewizja rozwija intelektualnie dziecko. [1]
85 % twierdzi, że telewizja jest źródłem wiedzy o świecie. [1]
84 % powie, że dzięki telewizji, dziecko wzbogaci wyobraźnię i kreatywność. [1]
66 % widzi, że dziecko zdobywa nowe zainteresowania. [1]
Ale tylko 57% rodziców, dostrzega pozytywny wpływ na artystyczny rozwój potomstwa.[1]

Nie zapominajmy, że dzięki telewizji dziecko można uziemić, wyłączyć i zostawiać, gdy walczymy z przeciwnościami życia i polujemy na niższe ceny.

Długoterminowa, wczesna ekspozycja dziecka na „kult telewizora” (Lenin!) może spowodować niezdrowe skłonności w okresie dojrzewania. Na przykład do kontynuowania oglądania telewizji w nieprzyzwoicie dużych porcjach. Dziecko traci czas, który mogłoby poświęcić na bardziej angażujące formy rozrywki. Wiecie takie, w których nie byłoby zombie z wywalonym językiem.

Kult krecika jest bardzo silny w Polsce

.

Aktywność ludzkiego mózgu podczas oglądania telewizji, wygląda przeważnie tak:

---

Chodzi o linię. Że prosta.

"Każda godzina dziennie spędzona przed telewizorem w okresie szkoły podstawowej zwiększała ryzyko zakończenia edukacji bez świadectwa o 43%, a prawdopodobieństwo, że podmiot nigdy nie zasiądzie w uniwersyteckiej auli, o 25% – przyznajmy, że te liczby są wymowne!" Michel Desmurget

"Na przykład, każda godzina dziennie treści „edukacyjnych” między 8. a 16. miesiącem życia przekłada się na zubożenie słownictwa rzędu 10%. Podobnie, 2 godziny dziennie kontaktu z programami telewizyjnymi bez ograniczeń wiekowych między 15. a 48. miesiącem życia prowadzą do potrojenia ryzyka wystąpienia opóźnień w rozwoju językowym. Ryzyko to wzrasta nawet sześciokrotnie, jeśli pierwszy kontakt ze szklanym ekranem nastąpił, zanim dziecko skończyło rok." Michel Desmurget

Telewizyjne reklamy alkoholi zwiększają szansę na sięgnięcie przez nieletniego po procenty. [6]

Telewizja powoduje problemy ze snem u dzieci. [4.]

Zły styl życia, obniżona aktywność fizyczna, nadwaga. [5]

Zwiększa ryzyko wystąpienia Alzhaimera. [2]

Dekoncentracja, problemy z pamięcią, problemy ze skupieniem uwagi, lenistwo, kiepskie teksty z reklam.

… a może nie.
Telewizja kształci.

My jako ludzie mamy wybór. Eugenne Polley sprawił, że mamy w ręce pilota i nie musimy podnosić seksownych pośladów z kanapy. Sami wybieramy kanał i program, które będą nam towarzyszyły przez najbliższe kilka chwil. Czy będzie to Mam Talent, czy TVP kultura, a może coś po między - zależy wyłącznie od nas. Prawdą jest, że nie każdy ma siłę po ciężkim dniu, mierzyć się z intelektualnym wyzwaniem, jakim bywa nieco mądrzejszy program. Ale mógłby spróbować. 

Przecież telewizja to bogate źródło wiedzy i informacji. Istnieją filmy, które sprawiają, że trzeba się skupić i analizować sytuację dziejącą się na ekranie. Potem są przyczyną głębszych przemyśleń oraz niekończących się dyskusji. Ile razy spotkaliście się ze znajomymi, by obejrzeć jakiś film? Obejrzeć, a może przegadać w dużej grupie. Czy tematy poruszane w programach telewizyjnych nie skłoniły was do refleksji, nie poszerzyły horyzontów, nie zainspirowały?

Sensem wszystkiego jest dokonywanie wyborów. Wybór najbardziej wartościowych i rozwijających dla nas rzeczy i spraw, a nie chłonięcie jak gąbka wszystkiego, jak leci. Medytacja zombie przez szklanym ekranem, gdzie wcinamy nam serwowane dania. 

Kojarzycie słynne "czekoladowe"ciasto ze "Służących"?

Eat my shit

Nie przesadzamy z tym obżarstwem. Czasami można pozwolić sobie na więcej, ale nie myślmy o użytych do produkcji składnikach. I starajmy się założyć dzieciom kartę biblioteczną albo kupić Lego.

Polecam wszystko polewać miodem.

Jeśli lubisz moje mądrość - zachęcam do polubienia fanpejdża: Czytnik Miodu - polajkuj!

To twój lajk może być TYM lajkiem.

Bibliografia

1. Dusza B., Telewizja w codzienności dziecka przedszkolnego (raport z badań) [online], [Dostęp: 03.01.2015 r.]. Dostępny w Internecie: <http://docplayer.pl/4573405-Telewizja-w-codziennosci-dziecka-przedszkolnego-raport-z-badan.html>

2. Lindstroma H.A., Fritscha T., Petotb G., Smythc K.C., Chenc Ch.C., Debannec S.M., Lernerd A.J., Friedlande R.P., The relationships between television viewing in midlife and the development of Alzheimer’s disease in a case-control study. Brain and Cognition 2005, 58 (2), 157–165.
3. M. Desmurget, Teleogłupianie. O zgubnych skutkach oglądania telewizji (nie tylko przez dzieci). Wydawnictwo Czarna Owca, Warszawa 2012.
4. Marinelli M., Sunyer J., Alvarez-Pedrerol M., Iñiguez J., Torrent M., Vioque J., Turner M.C., Julvez J. Hours of television viewing and sleep duration in children. A multicenter birth cohort study. AMA Pediatrics, 2014, 168 (5): 458-464.
5. Pagani L.S., Fitzpatrick C., Barnett T.A., Dubow E., Prospective associations between early childhood television exposure and academic, psychosocial, and physical well-being by middle childhood. Archives of Pediatrics and Adolescent Medicine, 2010, 164 (5), 425-431.
6. Tanski S.E., McClure A.C., MD, Zhigang Li, Jackson K., Morgenstern M., Zhongze Li, Sargent J.D., Cued recall of alcohol advertising on television and underage drinking behavior. JAMA Pediatrics, 2015, 169 (3): 264-271.

Źródło zdjęć

1. "Eat my shit" to kadr z filmu "Służące"